Afscheid van 2018

Een aantal jaren daarvoor was ik nog niet zover. Wel stapte ik toen welbewust de Rabobank uit, maar niet zonder goed afscheid te nemen. Door een fusie raakten vele collega’s met mij hun baan en zekerheid kwijt. De emoties liepen vaak hoog op, zoals angst, boosheid en verdriet. Hoewel niet iedereen het belang zag van een afscheid, is er op mijn aandringen een gezamenlijke afscheidsbijeenkomst geweest en hebben we mooie herinneringen gedeeld, maar ook tranen gelaten. Voor velen was werken bij de Rabobank het enig denkbare en dat was voor mij niet anders. Er is echter ook een toekomst zonder.

De jaren daarna ben ik me gaan verdiepen in alle vormen van rouw en verlies. Het verlies van een dierbare en de laatste levensfase, waarin je afscheid neemt van het leven, hebben mijn bijzondere interesse. Hoewel ik hoop dat die tijd voor mij nog lang op zich laat wachten, besef ik des te meer dat verder leven gemakkelijker is als je goed afscheid hebt kunnen nemen. Helaas lukt dit niet altijd omdat een afscheid bijvoorbeeld plotseling was en onverwacht of zelfs zeer traumatisch als gevolg van een criminele actie.

Zonder afscheid is het moeilijker om de draad weer op te pakken. Hoe jammer het ook is dat je niet het door jou gewenste afscheid hebt kunnen nemen, je kunt altijd alsnog kiezen voor een afscheidsritueel óók als de ander er al lang niet meer is. Dit werkt enorm helend en helpt je weer meer kleur te zien. Een goed afscheid helpt om nieuwe stappen te zetten.

Afscheid nemen is verdrietig maar ook de start van iets nieuws.