rouw, de achterkant van liefde

Het rouwproces

Rouw is de achterkant van liefde, de prijs die we betalen voor houden van. Nadat je een ingrijpend verlies hebt geleden kom je in een rouwproces. Dit proces is persoonlijk en voor iedereen anders. Je kunt te maken krijgen met gevoelens van verdriet en eenzaamheid, maar ook met emoties zoals woede en agressie. Je leven staat op z’n kop en niets is meer zoals het was.

Kahlil Gibran:
“Wanneer gij blijde zijt, schouw dan diep in uw hart en ge zult zien dat enkel wat u smart gegeven heeft, ook vreugde brengt.
Wanneer gij verdrietig zijt, blik dan opnieuw in uw hart, en ge zult zien dat ge weent om wat u vreugde schonk.”

Rouwarbeid verrichten

“Verlies verwerken, is rouwarbeid verrichten”, aldus Manu Keirse. “Het is heel moeilijk om je aan te passen aan de wereld zonder die ander. Neem daarom voldoende rust, want het is een serieuze belasting voor lichaam en geest. Taken van rouwarbeid zijn o.a. het onder ogen zien van het verlies. Dit is de werkelijkheid. Maar besef dat niets abnormaal is als je rouwt. Zo is het heel normaal om geliefde overledenen te zien, te horen en te ruiken. Ervaar de pijn, soms lijfelijk, van het verlies. Intens verdriet is normaal gedrag van normale, evenwichtige mensen. Ook boosheid en agressie horen erbij. Evenals schuldgevoelens, die te maken hebben met liefde.

 

Een verlies verwerken is echter voor geen twee mensen hetzelfde. Een tijdsduur van rouwen is daarom niet te noemen. Je moet opnieuw leren houden van mensen en leren genieten van het leven. Sommige mensen zijn bang die zo gemiste ander te vergeten. Maar verwerken heeft niets te maken met vergeten! Verlies gaat met je mee als een schaduw in je leven. Soms vóór je, soms opzij en soms achter je.”